HBvLoon: Gezocht: Bloempot (m,v,x)

Eindelijk is het zo ver. Seef Vandetut, de burgemeester van Hasselt heeft uitzicht op een bezigheid. Nu zijn partij (N-VA) op zoek is naar een ondervoorzitter - ‘bloempot' dixit de voorzitter - heeft hij zich enthousiast kandidaat gesteld. Deze taak werd door een journalist beschreven als ‘waterdrager van de Antwerpse Burgemeester en voorzitter voor het Leven, Ward De Bever'. Een taak die geknipt lijkt voor onze Seef. Nooit gehinderd door enige visionaire ideeën, mag hij nu gaan ritselen voor zijn voorzitter. Met duidelijke directieven en streng aan het handje moet hem dat wel lukken. De naïeve Hasselaar vraagt zich nu af hoe onze lokale superman dit allemaal doet: burgermeesterschap, parlementslid en nu ook nog eens bloempot. Wel dat blijkt snel als we zijn verwezenlijkingen even op rij zetten. Voor wat betreft zijn bijdrage in het parlement; dat zit dat op het niveau van het dopinggehalte van de indertijd betrapte wielrenner Contador: cero, cero, cero, …. cinqo. Als burgemeester zien we hem de gekende politieke praktijken verderzetten die getuigen van bescheiden kennis, inzicht, visie en inspanningen: gebroken beloftes (bouwstop), gecorrumpeerd beleid (die tram komt niet door mijn wijk), duidelijke prioriteitenstelling mbt het welzijn van de burger (met de woorden van zijn eerste schepen Marc Demol (Vooruit) :'Als de vastgoedsector er maar aan verdient…'). Verder ziet de Hasselaar het laatste groen in de binnenstad weggebetonneerd, wordt hij geconfronteerd met de immer grote winkelleegstand, …. Enfin onder het credo: pappen en nathouden’, heeft Seef nog ruim de tijd voor een extra jobke. Maar toch zal Seef Vandetut een grote leegte achterlaten. Wij zullen hem vooral missen om zijn verblindende glimlach waarmee hij door onze stad struint. Zijn stralend humeur en zijn immer zwaaiend handje. Met de warmte die hij uitstraalt, lijkt het wel of het hier altijd zomer is. Een onzorgvuldig voorbereide collega van het Sneppeke (Het Belang van Limburg, nvdr) beschuldigde hem van knorrig gedrag. Deze wist echter niet dat onze Seef regelmatig een zwijntje nadoet tot jolijt van onze kleine stadsgenootjes. (Honni soit qui mal y pense). Zijn enthousiasme kent geen grenzen. Zo circuleren er zelfs beelden op het internet waar hij een zatte fietser knuffelt … terwijl deze nog aan het rijden is. (!) Als ik mijn verhaal doe aan de uitbater van KultuurHuis De Tijd Hervonden merk ik dat deze moedeloos de schouders laat zakken. HBvLoon: Ik zie dat u zich nu al verweesd voelt. Uitbater DTH: Ja, we zijn nu echt onze herder kwijt. HBvLoon: Hoezo, herder? Uitbater DTH: Wie gaat er nu de grazende tuincontainers hoeden?! PS De grazende tuincontainers zijn symptomatisch voor het Hasselts beleid. Containers ter waarde van 12.500 euro per stuk (dat is een half miljoen Belgische frank) hebben ze tegen de verharding vol grond gegooid en daarop bomen, struiken en bloemen geplant om deze tuincontainers vervolgens … op het gras te zetten. Met onze 'bestuurlijke lichtgewichten' is het in Hasselt altijd een beetje carnaval.

Van uw verslaggever, Jo van Mulcken van Het Belang van Loon (HBvLoon) vanuit KultuurHuis De Tijd Hervonden