HBVLoon: Cultuurstad Hasselt

Op het raam van KultuurHuis De Tijd Hervonden staat al enkele weken: 'EVEN HERBRONNEN. We zien elkaar terug op 22 september.’

Vanmorgen ontmoette ik de zaakvoerder die met borstel en zeemvel op weg was naar zijn stek om de zaak tegen morgen spik&span te hebben.

Gepolst naar zijn “herbronning” vertelde hij over een roadtrip die hem in eerste instantie bracht in Freiburg, een universiteitsstad(je) in het zwarte woud aan de grens met Frankrijk en Zwitserland. Hij ging daar ondermeer de Vauban-site bezoeken. Een architecturaal/ecologisch project dat al jaren headlines haalt in de gespecialiseerde pers over het bouwen van morgen.

In Turijn werd hij gecharmeerd door de prachtige lanen en woningen. Deze stad aan de Po heeft de industrie naar de buitenrand verbannen en creëert een prachtige leefomgeving met groene ruimtes, indrukwekkende historische gebouwen en veel aandacht voor de zwakke weggebruiker. Hij bezocht er ook de vroegere FIAT-fabrieken. Dit industrieel erfgoed, met prachtige fabrieksconstructies daterend van de jaren '10 uit de vorige eeuw, werd door het kruim van de hedendaagse architectuur onder de loep genomen en kreeg een nieuwe invulling (winkels, cinema, kantoren, conferentie- en tentoonstellingsruimtes). Het laatste deel van de reis leidde hem naar Genua, waar hij verbleef in een stadspaleis van de befaamde familie Spinola. De oorsprong van het gebouw dateert van de 16e eeuw maar werd in de loop der eeuwen verder verbouwd. Nu werd er onder streng toezicht van de erfgoedcommissie een actuele invulling aan gegeven. Er waren enkele kantoren en appartementen in onder gebracht met respect voor de geschiedenis van het pand. Een ontwikkeling die hij op talrijke plaatsen in Genua kon vaststellen. Ook hier bezocht hij tentoonstellingen en nam hij ook tijd voor avondlijke uitstapjes en etentjes op terrasjes onder een zwoele sterrenhemel niet zelden vergezeld van live-muziek.

Of hij de reis alleen had ondernomen, vroeg ik hem. Hij antwoordde dat hij zich had laten vergezellen door Michael Ondaatje (Divisadero), Jack Kerouac (Lonesome traveler) en Ilya Leonard Pfeijfer (Grand Hotel Europa).

Als ik hem zo enthousiast hoor vertellen, valt het me zwaar te zien hoe hij in Hasselt wordt verwelkomd. Hier zijn het kermiseenden (duck parade) die de dienst uitmaken; is het museum Z33 nog gesloten tot oktober en loopt de Muziekodroom op zijn laatste beentjes. Gelukkig is er nog kabouter Plop die met het ‘Kunstuur' in het oude stadhuis, de tanende Hasseltse culturele uitstraling nog wat probeert te stutten.

Ik laat hem verder werken en wandel de straat uit in de richting van Z33 waar ik toevallig Charel Hartmann ontmoet. Deze voormalige Duitse variétéartiest vertelde me ooit dat je een samenleving of stad moet zien als een boom met een stevige stam en een prachtige kruin. De grond waarin hij wortelt moet een gezonde scheut cultuur bevatten. Dit zorgt voor discussie, dynamiek en innovatie. Dit is nodig om je stad te uitstraling te geven en haar te wapenen voor de toekomst.

Het toeval wil dat er in de open inkomhal van Z33 een boom werd geplant en hier al wortel schiet sinds de opening enkele jaren geleden.

Als we naar dit stukje natuur kijken, zegt Charel Hartmann met trieste blik in zijn gekend Duits accent:

Charel H.: De boim is tood. (De boom is dood)

Bij ons afscheid vraagt hij naar de verantwoordelijken voor het cultuurbeleid in Hasselt.

HBvLoon: In deze legislatuur zijn dat burgemeester Seef Vandetut, schepen Toost Vinken die recent werd vervangen door schepen Thea Kelchtermans.

Charel H.: … nooit van gehoord.